17 november 2023
André Kuipers. Sinds 15 september is hij bij de KNBSB actief als Projectmanager Community building & Verenigingsadvies. Een nieuwe functie, met een duidelijke focus, waarin hij zich de komende periode voornamelijk gaat richten op twee belangrijke pijlers. De eerste is het gezamenlijk -samen met de clubs- optuigen van een ledenbehoud- & wervingsplan, waarbij sportplezier, het ontwikkelen van gezamenlijke activiteiten en uitdragen waar we als sporten voor staan; onze kernwaarden, leidend zijn. Om van daaruit een actieve community op te bouwen. Daarnaast ligt de aandacht op het adviseren, het ‘de weg wijzen’, van verenigingen over optimaal gebruik van de lokale sportakkoorden en verenigingsondersteuners – zowel de gelden als de mensen die beschikbaar zijn.
En dat gaat hij met plezier en vol inzet doen. André: “Ik zie veel mogelijkheden om weer te groeien. Onze sporten zijn zo mooi. Maar we moeten het met elkaar oppakken, het belang is gezamenlijk. Het is een proces dat stap voor stap zal gaan, maar ik zie voor me wat er kan gebeuren; dat mensen weer voor honkbal en softbal naar de velden komen, zelf gaan spelen en actief binnen de vereniging blijven omdat de sport voor iedereen toegankelijk is, dat er sportplezier wordt beleefd.”
“Leden vasthouden is binnen alle sporten een uitdaging. Ik heb dat in mijn eerdere werk, onder meer binnen het korfbal, ook gezien. Wat ik zie is dat structuur belangrijk is, duidelijkheid. Waar ga je je als lid aan binden als je kiest voor honkbal of softbal? Waar staan de sporten voor, wat zijn onze kernwaarden, wat maakt het zo mooi. Honkbal en softbal zijn zomersporten, maar wat kan de vereniging in de winter bieden zodat er een doorlopend aanbod is?
Maar ook op het vlak van intensiteit: hoe ziet de competitieopzet eruit? Moeten we vasthouden aan drie wedstrijden in de Honkbal Hoofdklasse of is het voor de sport beter om naar twee te gaan? Of een vaste speeldag, zodat leden en hun familie weten waar ze aan toe zijn. Zeker gezien alle (sociale) verplichtingen die mensen tegenwoordig hebben. En: kunnen de wedstrijden beter aansluitend gepland worden, met een kortere warming up, zodat leden makkelijker en sneller bij elkaar gaan kijken? Dat zorgt voor verbinding en geeft perspectief: ‘zo goed wil ik ook worden’ of ‘daar wil ik ook staan’.”
“Het doel is duidelijk: we moeten weer gaan groeien. En ik geloof dat die groei van onderaf moet komen: meer jeugd aantrekken, zodat er normale jeugdcompetities gespeeld kunnen worden. Nu is er een grote zuigende werking omhoog. Te veel jongeren spelen bij de senioren, om die teams compleet te krijgen. Maar het gevolg is dat jeugdteams verdwijnen en daarmee de aanwas. En uiteindelijk neem je zo ook het sportplezier weg voor veel jongeren, omdat ze niet met leeftijdgenoten kunnen sporten, meer druk ervaren om te presteren, zich niet op eigen tempo kunnen ontwikkelen.
Begeleiding van de jeugd is dan ook belangrijk en daar komt het opzetten van een goed kader om de hoek kijken. Goed opgeleide mensen zorgen voor sportplezier en ontwikkeling van de sporters. En daarmee behoud van leden. Daarnaast zijn jongeren heel belangrijk om te betrekken, zij weten goed wat er speelt, hoe andere jeugd te bereiken om onze sporten te gaan spelen.”
“Om te kunnen groeien, is het voor alle partijen belangrijk om open te staan voor vernieuwing. Want er is echt iets aan de hand, er moet wat gebeuren! Dat kunnen we alleen met elkaar doen, door het samen op te pakken en vorm te geven. Verder te kijken dan het eigen belang, want het belang is gezamenlijk. Wij kunnen als Bond niet alles faciliteren, we hebben geen accountmanagers, kunnen niet overal bij zijn dan wel organiseren. We kunnen wel adviseren, bijdragen, het geheel vormgeven op basis van (gezamenlijke) ideeën en input van de verenigingen en waar nodig een besluit nemen.”
Naast de activiteiten voor ledenbehoud-&werving, gaat André zich ook richten op het adviseren van verenigingen. Onder meer over het beter gebruik maken van de lokale sportakkoorden. “Vrijwel elke gemeente kent een lokaal sportakkoord op basis van het Nationale Sportakkoord II. Veel verenigingen weten niet goed waar zich te melden om hier gebruik van te maken. Daar kunnen we elkaar bij helpen. Daarnaast zijn al veel initiatieven ontwikkeld door verenigingen die werken. Ik ga verenigingen adviseren en verbinden, zodat ze optimaal gebruik kunnen maken van elkaars kennis én de gelden en mensen die gemeentes beschikbaar hebben voor sportstimulering.
Met de gelden kun je bijvoorbeeld naar scholen toe om leerlingen kennis te laten maken met de sporten, scholen staan ook echt te springen om gastlessen. Of zelf evenementen/toernooien organiseren, deelnemen aan een evenement binnen de gemeente of een gezamenlijk evenement met andere sportclubs opzetten. Door samen op te trekken met andere verenigingen, en dat hoeven niet per se honkbal en softbalverenigingen te zijn, kun je van elkaar leren. Wat werkt, wat moet je juist niet doen. Je hoeft niet telkens zelf het wiel uit te vinden, laat je adviseren door de lokale sportcoördinatoren en andere verenigingen. En betrek de wijk.”
“Wij zijn honkbal en softbal met elkaar. Ja, soms moeten wij als Bond een beslissing nemen die niet ieders voorkeur heeft, of op basis van iets waarin de club zich niet herkent. Daarom is het ook van belang om mee te praten, deel te nemen aan het proces richting besluitvorming. Om zelf de handschoen op te pakken als je iets wilt, niet achterover te zitten maar laten zien en uitstralen dat je ervoor gaat. Ik ga ervoor, durf te dromen over de groei die we samen kunnen en gaan maken. Onze sporten zijn mooi, leuk, uniek en toegankelijk. En dat mogen en moeten we meer laten zien!”