Hall of Fame

Maarten Cornelis (MC) Bakker

16 mei 1900 - †28 december 1988

Vanaf 1919 speelde Bakker in het eerste team van de vereniging Quick Amsterdam, waarmee hij alle landskampioenschappen (1922, 1925 en 1935) meemaakte. Als derde honkman van het Nederlands honkbalteam speelde hij zes interlands. Na zijn actieve sportcarrière werd Bakker ltrainer/coach en in 1956 werd hij de eerste Nederlandse internationale honkbalscheidsrechter bij de Europese Honkbal Federatie (FEB). Hij was in de beginjaren van de georganiseerde honkbalsport samen met Emile Bleesing één van de grote promotors en pioniers van de sport in Nederland. Hij zorgde er mede voor dat de sport zich ging verbreiden over het gehele land en dat de bond werd opgericht. 

Bakker was lange tijd secretaris en vice-voorzitter van de honkbalbond en vertegenwoordigde de bond bij vergaderingen van het NOC. In de loop der jaren was hij redacteur van het bondsorgaan Honkbalnieuws, wedstrijd-/competitieleider, lid van de protestcommissie en lid van de feestcommissie bij het 25 jarig bestaan (1937). Als het even kon, organiseerde Bakker honkbalwedstrijden, vaak tegen teams van de bemanningen van Amerikaanse oorlogsschepen die in de haven van Amsterdam afmeerden. Daarnaast gaf hij vele lezingen over honkbal.

In 1938 was Bakker (mede-)oprichter en eerste voorzitter van ‘De Kieviten’. Deze propagandavereniging voor honkbal en softbal stimuleerde het oprichten van clubs en zette deze aan te beginnen met honkbal, en later ook met Softbal. ‘De Kieviten’ verzorgde tevens publicaties (o.a. scorekaarten) en zochten daar sponsoren voor. Bakker zou tientallen jaren voorzitter van de ‘De Kieviten’ blijven. Een ander initiatief van Bakker was de oprichting in 1952 van het 'Bleesingfonds'. Dit fonds is genoemd naar Emile Bleesing, de onbetwiste grondlegger van het honkbal in Nederland. Het fonds voorzag in de financiële ondersteuning van activiteiten om honkbal, en later ook softbal, te propageren.

Emile Bleesing

27 juli 1882 - †13 mei 1951

De grondlegger van het Nederlandse honkbal, was 34 jaar lid van het bondsbestuur, twee jaar als secretaris en van 1915 t/m 1946 als voorzitter. Hij speelde, was scheidsrechter, hield lezingen en liet zelf materiaal uit Amerika komen. Door zijn allesomvattende werk drukte Bleesing een onuitwisbaar stempel op ons honkbal.

Martin Bremer

24 mei 1910 - †3 november 1983

Meer dan een halve eeuw was hij op velerlei gebied actief in honkbal: speler, scheidsrechter, lid van het bondsbestuur en van vele commissies, een van de eerste journalisten die over honkbal schreef. Promotor van sportsponsoring. In totaal was hij 30 jaar bestuurslid van het Bleesing-fonds en een der eerste leden van de Kievieten.

Wim Drilling

9 april 1892 - †28 maart 1958

Eén van de apostelen, die door Bleesing van z'n club Quick naar Blauw Wit werd gestuurd, om daar honkbal in te voeren. Met groot succes. De bekende voetbalnaam betekende prima honkbal-propaganda. Bovendien werd Blauw Wit sedert 1923 negen maal kampioen van Nederland, een record dat pas in 1985 verbeterd werd.

Jan Grasé

11 mei 1864 - †26 februari 1934

De ontdekker van het Nederlandse Honkbal. Tijdens een reis in Engeland maakte hij kennis met baseball. Hij vertaalde de spelregels, paste ze aan en introduceerde het spel in Amsterdam (1910). Op initiatief van de heren Grasé, Baggelaar en Bleesing werd op 16 maart 1912 de Nederlandse Honkbal Bond opgericht in 1921 werd Grasé benoemd tot Ere-voorzitter van de N.H.B.

Jan Kuling

Onbekend - †1979

De Honkbalpionier in Haarlem. In 1923 was hij oprichter van de eerste club in deze stad: HC Haarlem. Bondspenningmeester van 1929 - 1934. Na pensionering was hij verschillende jaren administratuer van de bondsuitgaven en het officieel orgaan honkbalnieuws.

Jan Rijkeboer

31 oktober 1900 - †4 juni 1985

Hij verrichtte op de achtergrond bijzonder veel nuttig werk voor de honkbalsport en was sedert de twintiger jaren lid van vele commissies. B.v. vanaf 1954 t/m 1973 secretaris en later secretaris/penningmeester van De Kievieten. Dezelfde functies vervulde hij 19 jaar bij het Bleesing-fonds.

Jordanus (Daan) Roodenburgh

23 juli 1885 - †4 februari 1972

Eén van de apostelen, die door Emile Bleesing van zijn vereniging Quick Amsterdam naar Ajax werd gestuurd om daar honkbal in te voeren. Met groot succes. Hij werd de architect van het Ajax-honkbal en bovendien van het Ajax-stadion De Meer. De grote voetbalnaam Ajax was vele jaren een enorme reclame voor ons honkbal.

Cornelis (Cor) Wilders

27 juni 1914 - †24 januari 1998

Een briljante sportman. Wilders speelde als werper bij de vereniging Blauw-wit in Amsterdam, waarmee hij meermaals Nederlands kampioen werd. Als honkballer kwam hij tussen 1936 en 1942 12 maal uit voor het Nederlands honkbalteam. Wilders droeg tevens het oranje shirt als voetballer (8 interlands). 

Bep van Beijmerwerdt

4 juli 1927 - †25 oktober 2019

Zij deed pionierswerk voor het Nederlandse softbal en organiseerde in 1948 de eerste softbalwedstrijd en richtte in 1948 tevens een dames-afdeling bij HCK op. Ze zorgde voor de eerste contacten met Amerikaanse teams in Europa.

Jan Hartog

30 mei 1914 - †10 oktober 1974

De Nederlandse honkbal-ambassadeur in Europa en Amerika, alwaar hij de naam 'Jan from Holland' kreeg. Hij was 23 jaar bondsbestuurslid. In 1973 werd Jan gekozen in de Babe Ruth Baseball Hall of Fame in de V.S.

John Heijt

1925 - †1 januari 1968

De promotor van honkbal in Rotterdam. Hij is vooral bekend geworden als coach van Sparta en hij voerde zijn club van de overgangsklasse als eerste Rotterdamse club naar de Hoofdklasse. Onder de leiding van Heijt veroverde Sparta in 1963, 1964, 1966 en 1967 de landstitel. Ook in de bond deed hij op technisch gebied belangrijk werk.

Co Hetem

1912 (?) - †21 november 1986

Als scheidsrechter is hij een van de pioniers in de honkbalsport geweest. In 1939 debuteerde hij zijn 31-jarige loopbaan. Vanaf 1947 was Hetem internationaal scheidsrechter. Door z'n grote honkbalkennis had hij zitting in de Haarlemse negental-commissie.

Rob Hoffmann

6 september 1939 - †17 september 2010

De grote man in ‘t Gooi. Als werper was hij dé motor, die het Bussumse HCAW naar de hoogste afdeling voerde. Hij bereikte als 2e klas-speler in 1960 de werperstaf van het Nederlands team. Verschillende jaren was hij één van de voornaamste troeven van Oranje. Tijdens de EK'62 in Amsterdam en de EK'64 in Milaan was hij de beste werper.

Line Klein-Desta

1918 - †16 januari 1982

Ze heeft een grote rol gespeeld om softbal in Midden Nederland te propageren en was betrokken bij de softbal-afdeling van UVV. Line was bondsbestuurslid en begeleidster van menig Nederlands team.

Roel de Mon

5 november 1919 - †2 november 1973

Deze legendarische werper speelde voor SC Haarlem en Schoten. De cijfers van zijn succesjaren spreken voor zichzelf. 1940 : 225 x 3-slag in 12 wedstrijden 1941 : 233 x 3-slag in 14 wedstrijden 1942 : 163 x 3-slag in 14 wedstrijden 1943 : 235 x 3-slag in 14 wedstrijden.

Hamilton Richardson

1940 - heden

Als speler al een legendarisch figuur. Van 1965 tot 1974 speelde hij 60 maal voor Oranje. Prestaties: 
- WK 1970 in Columbus beste outfielder 
- EK 1969 in Wiesbaden Meest Waardevolle Speler en Homerun-koning 
- Competitie: Hamilton werd 9x met Sparta landskampioen. 
Bij de Balink Medailles kreeg hij 7 x goud + 2 x zilver als beste slagman en 6 x goud als Meest Waardevolle Speler.

Willem de Ruiter

1917 (?) - †4 december 1974

Hij was een softbal-ambassadeur, die belangrijke contacten legde in Amerika en in Europa, speciaal in Italië, waaraan hij de eretitel “Uncle of Italian sotbal” overhield. Door het werk van De Ruiter kwam het beste team uit de V.S., de Raybestos Brakettes, in ’65 naar Nederland. Hij was vice-president van de Internationale Softbal Federatie.

Bob Sullivan

In 1963 stak Bob Sullivan met zijn ploeg als eerste Amerikaanse team de oceaan over. Vanaf dat jaar zijn de Sullivans in Nederland een begrip geworden en is deze naam door de honkbalweek onverbrekelijk met ons honkbal verbonden. Ze kwamen nog heel wat keren, soms wel als "reddende engel" voor Haarlem.

Charles Urbanus Sr

28 juni 1914 - †6 augustus 1980

Charles was gedurende 25 jaar één van de steunpilaren van OVVO, in welke club hij 6 maal landskampioen werd. 12 jaar speelde hij als international. Na een coach opleiding aan het Springfield College, was hij 19 jaar coach. Hij bracht het tot Coach-manager van Oranje.

Han Urbanus

22 juni 1927 - †5 februari 2021

Hij was een van de beste all-round honkballers: 5 x de gouden balink medaille als Beste werper 1 x de zilveren medaille 1 x goud als Beste Slagman 1 x goud als meest waardevolle speler Als werper en voornaamste troef bij vijf landstitels van OVVO in successie

Maarten Vrij

15 mei 1906 - †1997

De jurist van de bond. Ruim 50 jaar als rechtskundig adviseur. (honorair) was hij betrokken bij vrijwel alle juridische zaken, zoals statuten en reglementen. Hij speelde 10 jaar voor AGHC en Quick en was bekend als werper en slagman.

Bill Arce

24 juni 1925 - †7 maart 2016

De "Europese" Amerikaan kreeg als bondscoach van Oranje grote interesse voor het Europese honkbal. Vanuit Nederland gaf hij clinics in andere Europese landen. In 1971 werd Oranje in Italië onder zijn leiding Europees kampioen. Arce nam het initiatief tot de jeugd-trainingskampen in ons land.

Dick Baas 

1913 (?) - †3 juni 1999

Gedurende 14 jaar was hij bestuurslid van de KNHB. Hij heeft veel bijgedragen tot de continuïteit van het bondsbestuur en een belangrijke man in de moeilijke oorlogsperiode. Hij was de eerste officiele scorer en statisticus.

Albert Balink

3 augustus 1906 - †8 februari 1976

Een Amerikaan, die in 1950 baseball in zijn eigen geboorteland Holland ontdekte. Hij nam meteen belangrijke beslissingen. Onze beste werpers Han Urbanus en Jan Smidt werden naar de voorjaarstrainingen van de New York Giants gestuurd. Hij stelde de "Balink Medailles" in voor de beste werper, Beste Slagman en Meest Waardevolle Speler die jarenlang door de pers werden gekozen.

Dick Beets

1907 (?) - †2 augustus 1982

Gedurende 16 jaar was hij vice-voorzitter en 11 jaar voorzitter van de KNHB. Op vele terreinen trad Beets als woordvoerder en promotor van het Nederlandse honkbal op de voorgrond. Lange tijd was hij ook voorzitter van SC Haarlem en HFC Haarlem.

Herman Beidschat

1 januari 1940 - heden

Een van de beste werpers uit de Nederlandse honkbal. Bij EHS en de Nicols veroverde hij 10 x goud en 2 x zilver als werper en 1 x goud en 1 x zilver als meest waardevolle speler. In oranje was hij in 1960 en 1961de beste werper tijdens het EK.

Piet Besanger

2 april 1898 - †16 maart 1962

Vooral voor de Tweede Wereldoorlog was hij een stuwende kracht in het Nederlandse honkbal. De man van Honkbalnieuws, het eerste bondsblad. Hij was lid van vrijwel iedere commissie in de NHB. In 1924 richtte hij VVGA op in Amsterdam.

Ron Fraser

25 juni 1933 - †20 januari 2013

Hij was de eerste Amerikaanse coach van Nederland. In 1960, 1962 en 1973 leidde hij Oranje naar de Europese titel. Fraser steunde ons honkbal op vele terreinen en propageerde het ook over de grenzen.

Henk Keulemans

7 juni 1924 - †7 november 2012

Speler van Schoten.Bij de eerste deelname van Nederland aan de EK in 1956 en in de jaren 1957 en 1958 waarbij Nederland Europees kampioen werd, was hij de eerste (spelende) coach van het oranjeteam. Hij droeg 53 maal het shirt van Oranje.

Isaäk Notebaard

10 maart 1902 - †30 juni 1965

Een van de eerste honkbaljournalisten. Hij was bondsscheidsrechter die meer dan 300 wedstrijden leidde, twaalf jaar bondsbestuurslid en tien jaar algemeen competitie-leider. Hij maakte deel uit van vele bondscommissies.

Maria Elisabeth (Els) Smit-Ter Meulen

11 mei 1940 - †12 januari 2020

Els speelde als outfielder bij de vereniging HHC in Haarlem. 1954: Haarlems Jeugdteam. 1956 t/m 1967: onafgebroken international. In 1967 werd ze tijdens de officiële Amerikaanse titelstrijd in Stratford (Con.) in het All Star team gekozen tussen louter Amerikaanse speelsters.

Evert van Tuyl

9 januari 1913 - †17 juli 1988

Een scheidsrechter met een record aantal dienstjaren. Heel wat seizoenen leidde hij twee tot vier wedstrijden in de week, zowel senioren als de jeugd. Zijn totaal aantal wedstrijden, inclusief 17 interlands, wordt op meer dan duizend geschat.

Gerard Voogd

1 augustus 1911 - †28 december 1987

Voogd was een belangrijke organisator in het Nederlandse honkbal en gaf door z'n werk Nederland internationaal aanzien. Bij de start van de Haarlemse Honkbalweek was hij direct betrokken. Tevens was hij oprichter van de Stichting Sportinitiatieven Haarlem. Voogd was tien jaar lang bondsbestuurslid van de KNBSB en zat jaren in het bestuur van de Internationale honkbalbond (CEBA).

Gerardus Adrianus (Gé) Hoogenbos

12 april 1925 - †11 mei 2011

Geducht slagman. Speelde 15 jaar aan de top, "Uitvinder" van de honkbalweek, Stichter van de Haarlem Nicols. Hij veroverde als coach met de Nicols de eerste Europacup voor de Nederlandse sportwereld. Honkbaljournalist van 1953 tot 1982. Auteur van vier honkbalboeken.

Ludy van Mourik

12 juli 1947 - heden

Een van de beste softbalsters van Nederland, begaafd op bijna ieder onderdeel. Gedurende 20 jaar aan de top speelde zij 145 maal voor Oranje. Tijdens het EK voor landenteams, de Europacup voor clubs en in de competitie veroverde zij diverse keren goud als de beste slagvrouw en meeste waardevolle speelster.

Piet Schijvenaar

16 juli 1916 - †15 januari 1991

Als scheidsrechter een kwart eeuw een kleurrijk figuur. Hij ontwikkelde zich, vrijwel zonder voorlichting van over de Oceaan, tot een scheidsrechter met Amerikaanse allure. Zijn gezag stond zelden of nooit ter discussie.

Jan Sibille

1919 (?) - †25 augustus 1999

Door Sibille kreeg honkbal al in de veertiger jaren vaste voet in Noord-Brabant. Ook speelde hij een voorname rol bij de aanleg van het eerste permanente honkbalveld in Nederland, bij het aantrekken van Fraser als eerste Amerikaanse bondscoach en bij de organisatie van de belangrijke KNHB-jeugdkampen in Eindhoven.

Guus van der Heijden

1928 - †19 januari 1987

Gedurende 36 jaar was hij lid van vele commissies. Voornaamste functies: bondsbestuurslid 21 jaar, waarvan 14 jaar als voorzitter, tevens voorzitter van de Europese bond CEBA en penningmeester van de Wereldbond IBA. Door zijn inzet drukte hij een stempel op het nationale en internationale amateur-honkbal. Initiatiefnemer Honkbal en Softbal Museum, het eerste bondsmuseum in Nederland.

Janke Nijdam

19-11-1934 - †22-07-2023

Zij was één van de architecten van het Nederlands softbal. Zij was bijzonder succesvol in het Nederlands softbalteam en voor de competitie in het Haarlemse HHC, dat mede door haar meerdere keren kampioen van Nederland werd. Als bestuurslid van de KNBSB heeft zij zich zeer verdienstelijk gemaakt. Zij was mede-initiatiefneemster van de Haarlemse Softbalweek. Zij heeft zich tevens ingezet voor de totstandkoming van het eerste softbalveld in Nederland. Bovendien schreef zij een oefenboek over softbal en leidde zij veel speelsters op, die uiteindelijk in het Nederlands softbalteam kwamen.

Charles Urbanus Jr. 

Hij heeft ruim vijftien jaar als speler (werper) op indrukwekkende wijze zijn stempel op het Nederlandse honkbal gedrukt. Hij speelde meer dan 100 interlandwedstrijden en kreeg een reeks van landelijke onderscheidingen: - beste slagman - beste werper - meest waardevolle speler Hij speelde vele wedstrijden met succes bij wereldkampioenschappen (5), Europese kampioenschappen (6), Haarlemse Honkbalweken (7), de Intercontinental Cup (1) en het World Port Tournament (1). Voor de competitie speelde hij jaren voor OVVO en later voor Amstel Tijgers.

Theo Vleeshouwer

28 juli 1930 - †3 maart 2018

Is meer dan 30 jaar actief geweest in bestuurlijke functies op nationaal en internationaal niveau. Als bestuurslid van de KNBSB (1972-1989) was hij de stimulator van het internationale sotbal in Nederland. Hij was bestuurslid van de ESF en ISF, werd benoemd tot Ere-lid van de KNBSB en de Japan Softball Association en is opgenomen in de Hall of Fame van de ISF.

Nol Houtkamp

30 november 1928 - †22 februari 2018

Speelde hoofdklasse honkbal en speelde in het Nederlands team. Daarna hield hij zich intensief bezig met softbal. Van 1969 tot 1983 succesvol coach van het Nederlands softbalteam. In die periode tevens docent aan de coachopleiding. In 1983 werd hij als eerste Europeaan opgenomen in de Hall of Fame van de International Softball Federation.

Marcel Joost

12 december 1960 - heden

In 23 seizoenen speelde hij 859 wedstrijden in de hoofdklasse honkbal voor Haarlem Nicols en Kinheim. Sloeg in 3310 slagbeurten 1166 honkslagen, 209 tweehonkslagen, 32 driehonkslagen en 148 homeruns. All time slaggemiddelde: 0.352 Hij speelde van 1980 tot 2001 voor het Nederlands team 163 wedstrijden. Nam deel aan 2 Olympische Spelen, 6 WK’s, 6 EK’s, 7 Haarlemse Honkbal Weken en 4 World Port Tournaments.

Dries de Zwaan

Een multifunctionele duizendpoot binnen de KNBSB. Vooral op softbalgebied heeft hij pionierswerk verricht. Softbal kreeg dankzij hem een prominente plaats in het Haarlems Dagblad. Hij was nationaal en internationaal scheidsrechter, official scorer, bondsbestuurder, competitieleider. Hij had zitting in o.a. commissie opleidingen en examens, organisatiecomité honkbal- en softbalweken, technische commissie ESF.

Wim Oosterhof

7 januari 1928 - †4 mei 2021
Heeft als voorzitter van de NASB het Nederlandse softbal internationaal geïntroduceerd. Had na fusie van de NASB met de KNHB in de KNBSB bestuurlijk en organisatorisch vele verdiensten. Vanaf 1961 betrokken bij alle Haarlemse Honkbalweken. Erelid van de KNBSB. Vice voorzitter van het eerste bestuur van de ESF (1970). Lid sinds 1942 van Kinheim en voor die vereniging van onschatbare waarde.

Jules de Pierre

20 november 1931 - †14 oktober 2023

Heeft na zijn honkbalcarrière bij HHC als bestuurder zowel nationaal als internationaal veel voor het honkbal betekend. 23 jaar bestuurslid KNBSB, 11 jaar vice-voorzitter CEB, 13 jaar penningmeester IBAF en toernooidirecteur bij diverse wereldkampioenschappen (Mexico, Zuid Korea, Taiwan). Was bij de Olympische Spelen 2000 in Sydney verantwoordelijk voor het honkbalprogramma. Erelid van de KNBSB.

Jan Dick Leurs

8 oktober 1947 - heden

Hij is twaalf jaar werper geweest bij Haarlem Nicols en maakte landskampioenschappen mee. Van 1968 t/m 1977 was hij vaste kracht in het Nederlands team. Na zijn sportcarriere was hij succesvol als coach en behaalde met Haarlem Nicols zes maal het landskampioenschap. Van 1992 tot 2000 was hij manager van het Nederlands team en werd drie maal Europees Kampioen. Lid van verdienste van de KNBSB.

Loek Loevendie

9 mei 1932 - †6 februari 2021

Hij verrichtte pionierswerk op honkbalgebied en legde zijn ziel en zaligheid in het trainen en coachen van de jeugd. Stond aan de basis van de oprichting van de honkbaltak van RAP, het latere Pirates. Promootte in Amsterdam het peanutbal en richtte er de honkbalschool op. ‘Ome Loek’ was ruim 60 jaar het kloppend hart en het gezicht van Pirates.

Gé van Berkel

11 november 1934 - †17 juni 2019

Een icoon van onschatbare waarde, die zijn uitverkiezing vooral dankt aan zijn tomeloze inzet bij de werving, begeleiding en coaching van de honkbal- en softbaljeugd. Voor zijn grote verdiensten in het vaderlandse honkbal kreeg Gé van Berkel niet alleen het bondsonderscheidingsteken, maar werd hij door de KNBSB in 2010 ook onderscheiden met de prestigieuze Leen Volkerijk Award.

Olga Lablans-Mol

8 december 1946 - †16 januari 2017

Binnen de KNBSB een drijvende kracht achter het softbal. Zij had zitting in het Sectiebestuur Softbal en was lid van het Bondsbestuur. Ook was zij, nationaal en internationaal. "het gezicht" van de scorers softbal. Als business manager jarenlang de steun en toeverlaat van de softbalsters van Jong Oranje. Zij was als speelsters, coach en bestuurder van onschatbare waarde voor EHS en Sportclub Haarlem.

Robert Eenhoorn

9 febuari 1968 - heden

Binnen de KNBSB de drijvende kracht achter het honkbal. Hij debuteerde in 1990 in het Amerikaanse tophonkbal en kwam uit voor de vermaarde New York Yankees. Tijdens de Olympische Spelen van Sydney 2000 sloot hij zijn imposante spelerscarrière af. Als coach en daarna als technisch directeur van de bond stond hij in 2011 aan de basis van de wereldtitel. In 2007 werd hij verkozen tot “Sportcoach van het Jaar”.

Fred van Groningen-Schinkel

27 augustus 1948 - heden

Hij was ruim vijftig jaar van onschatbare waarde voor de vaderlandse honkbalarbitrage. In de nationale hoofdklasse leidde hij 1423 wedstrijden. Hij kwam internationaal in actie op 12 EK’s, 4 WK’s,  de World Baseball Classic 2006 en de Olympische Spelen van Atlanta 1996 en Athene 2004. In 2007 kreeg hij de onderscheiding “Europees Scheidsrechter van het Jaar”. Hij was commissielid binnen de KNBSB en umpire-director van de CEB.

André Prins

2 juli 1946 - heden

Hij drukte nationaal en internationaal op twee fronten zijn stempel op de ontwikkeling van het softbal. Als scheidsrechter vertegenwoordigde hij Nederland op 3 EK’s en 3 WK’s.

Hij was trainer-coach van de nationale softbaljeugd U17 en U20 tijdens 2 WK’s, 5 EK’s en 2 Koninkrijksspelen. Door de ISF werd hij als eerste coach én scheidsrechter gekozen in de International Hall of Fame in Amerika.

Binnen de KNBSB was hij naast scheidsrechter in de hoofdklasse honkbal, commissioner umpires softbal.

Frans van Aalen

11 september 1940 - heden

Deze Rotterdamse bestuurder is als bestuurslid onlosmakelijk verbonden aan het Rotterdamse Neptunus . De eerste landstitel werd in 1981 gewonnen. Neptunus is inmiddels met een lange lijst van landstitels een van de meest succesvolle verenigingen in de historie van het Nederlandse honkbal. De vereniging won vijftien keer een Europa Cup en wist ook zeven keer beslag te leggen op de Europese Supercup. Daarmee is de vereniging een uithangbord voor het Nederlands honkbal 

Frans van Aalen was naast zijn verenigingswerk tevens vicevoorzitter van het bondsbestuur, bondsbestuurslid technische zaken honkbal, belast met sporttechnisch beleid, samenstelling organisatie rondom nationale teams en talentontwikkeling. In deze laatstgenoemde periode was hij ook de General Manager van het Nederlands honkbalteam. Lid van de technische commissie van de Europese Honkbal bond (CEBA) en penningmeester van de Wereldbond (IBAF).

In 2003 werd van Aalen  benoemd tot Lid van Verdienste en in 2022 werd Erelid van de KNBSB.

Bart Volkerijk

29 september 1956 - heden

Bart Volkerijk speelde 21 seizoenen hoofdklasse honkbal voor het eerste team van ADO en is daarmee één van de zeven spelers met 500 of meer wedstrijden in de hoofdklasse, die allemaal werden gespeeld voor één vereniging.  Met ADO beleefde hij zowel hoogte- als dieptepunten. In 1992 was er een landskampioenschap, in 1993 veroverde ADO in het Italiaanse Rimini de Europa Cup,  maar er was ook tweemaal degradatie, maar Volkerijk bleef zijn club altijd trouw. Zijn rugnummer 21 werd dan ook uit de roulatie genomen

Bart Volkerijk gooide zijn laatste hoofdklasse-inning in 1996 en sloot zijn loopbaan af met vele heuvel-records, zo gooide hij de meeste wedstrijden (333), kreeg de meeste overwinningen op zijn naam (150), had de meeste strike-outs (1948) en gooide de meeste innings (2.282). 

Tijdens het Europees Kampioenschap van 1975 in het Spaanse Barcelona zat Bart Volkerijk voor het eerst bij de selectie het nationale honkbalteam en nam als international daarna nog negenmaal deel aan een Europees Kampioenschap, waarvan er drie werden gewonnen. Verder nam Volkerijk deel aan de Olympische Spelen van 1988 in Zuid-Korea en daarna volgde wereldwijd nog 21 grote toernooien. In 1991 werd Bart Volkerijk uitgenodigd om deel te nemen aan de All Star Game in Los Angeles (USA), waarvoor de Wereldbond (IBA) zelf wereldwijd spelers uitnodigt.

In 1991 nam Volkerijk afscheid als international, waarna hij voor zijn bijzondere loopbaan het Bondsonderscheidingsteken van de KNBSB ontving. De bond waarvan hij later nog een aantal jaren Algemeen Directeur zou worden.