De KNBSB heeft een viertal onderscheidingen voor mensen die zich op een bijzondere manier hebben ingezet voor onze sporten. Bekijk hier wel mensen welke onderscheiding dragen.
Wisselprijs voor de grootste activiteit op propagandistisch gebied.
1951 Scheidsrechterscorps honkbal |
1952 J.H. Urbanus† |
1953 A.C. Balink† |
1954 B.C. Lammers† |
1955 J.C. Maalsté |
1956 Nederlands honkbalteam |
1957 Niet uitgereikt |
1958 R. Huberts |
1959 Ir. P.F.S. Otten† |
1960 L. Brunt† |
1961 Mr. M.J.C. Vrij† |
1962 J. Jaspers |
1963 Gemeente Haarlem |
1964 Dr. W.B. Arce† |
1965 Sportfonds Leo v.d. Kar |
1966 Th. Vleeshhouwer† |
1967 J.M. Heijt† |
1968 H.H. Knol† |
1969 G. Voogd† |
1970 Fusie-commissie KNHB/NASB |
1971 A.J. ten Wolde |
1972 J.G. Maas |
1973 C.J. Herkemij |
1974 Rayon Het Oosten |
1975 L. Loevendie† |
1976 J.A. Köhler/H. v.d. Sluis |
1977 H. de Bie |
1978 K. Weijers |
1979 A. de Zwaan |
1980 Th. Vleeshhouwer† |
1981 H. Jenken (voor NL honkbalteam) |
1982 F.P. Bos† |
1983 N. van der Vlugt |
1984 A. van der Stoop |
1985 D. Schalm/F. van Westerloo (AVRO) |
1986 Gambro Twins |
1987 R.E.J. van Tuyl |
1988 St Honkbal en Softbal Museum |
1989 G.C. Vaandrager |
1990 Mw. G.H. Ruiter-Rootlieb |
1991 A. Houtkamp (voor RTL4) |
1992 Niet uitgereikt |
1993 J. Brons |
1994 A.J.U. Siedsma |
1995 M.F. Stoovelaar |
1996 Niet uitgereikt |
1997 J.H.M. Reuvers† |
1998 R. Blok |
1999 F. van Aalen |
2000 Niet uitgereikt |
2001 Niet uitgereikt |
2002 Niet uitgereikt |
2003 Niet uitgereikt |
2004 W. Agterberg |
2005 Niet uitgereikt |
2006 Niet uitgereikt |
2007 Niet uitgereikt |
2008 Niet uitgereikt |
2009 Niet uitgereikt |
2010 Niet uitgereikt |
2011 Niet uitgereikt |
2012 Niet uitgereikt |
2013 Niet uitgereikt |
2014 Organisatiecomité WK softbal |
2015 Battle at the Castle & Collegiate Baseball League Europe |
2016 Softbaldino |
2017 J. Heuts |
2018. J. Peeters |
2019. UVV |
2020. Erik Eilering |
2021 Extra Innings |
|
De Leen Volkerijk Award is in 1993 door de KNBSB ingesteld ter nagedachtenis aan Leen Volkerijk die in een lange reeks van jaren op verschillende manieren de honkbalsport heeft gediend.
Doel: De Award voor een PERSOON die zich in het bijzonder heeft onderscheiden ten aanzien van de ontwikkeling van de sport.
Criteria:
Uitreiking: De Award wordt uitgereikt door een familielid van naamgever van Award of een genodigde die representatief is voor de Award.
Procedure: De kandidaat wordt voorgedragen door het bestuurslid Verenigingssport.
1993 W.A.M. Hageman |
1994 C.J. Santifort |
1995 J.F. de Pierre |
1996 F. Blaauw |
1997 H. van Duinen |
1998 B. Seidel |
1999 Dr. W.B. Arce† |
2000 C. Herkemij |
2001 L. Loevendie† |
2002 Niet uitgereikt |
2003 B. Froberg |
2004 R. Elfers |
2005 R.J. Jahn† |
2006 R. Eenhoorn |
2007 T. Geestman |
2008 M. Aussems |
2009 W. van den Hurk |
2010 G. van Berkel |
2011 J. Postma |
2012 G. van Beek |
2013 G. Selderijk |
2014 P. van Dalen |
2015 E. de Vries |
2016 E. de Bruin |
2017 E. 't Hoen |
2018 C. Urbanus |
2019. Karel Crouwel |
De Nol Houtkamp Award is in 1999 door de KNBSB ingesteld vanwege de grote invloed die Nol Houtkamp heeft gehad op de ontwikkeling van het softbal in Nederland.
Doel: De Award voor een PERSOON die zich in het bijzonder heeft onderscheiden ten aanzien van de ontwikkeling van de sport.
Criteria:
Uitreiking: De Award wordt uitgereikt door een familielid van naamgever van Award of een genodigde die representatief is voor de Award.
Procedure: De kandidaat wordt voorgedragen door het bestuurslid Verenigingssport.
1999 A. van der Werf† |
2000 J. en R van der Molen |
2001 Mw. I. Barnhoorn |
2002 Niet uitgereikt |
2003 J.J. Kouwenhoven |
2004 Niet uitgereikt |
2005 A. Prins |
2006 H. Thomas |
2007 H. Arends |
2008 J. Braakman |
2009 R. Roovers |
2010 P. Pannen |
2011 K. van Vegten |
2012 B. Mannessen |
2013 A. Hekker |
2014 F. Remmers/B. van Knegsel |
2015 M.A. Hatt |
2016 J. van de Wiel |
2017 C. Stadhouders en B. Loggen |
2018 R. Dirks |
2019. Sandra Gouverneur |
Bill Arce was in 1971 de bondscoach van het Nederlands honkbalteam. Arce gaf vanuit Nederland vele honkbalclinics in diverse landen in Europa. In 1971 behaalde het Nederlands team onder zijn leiding het Europees Kampioenschap. Op 13 juli 1985 werd Arce opgenomen in de Nederlandse Hall of Fame van de KNBSB. Hij stichtte in 1985 de ISG, de International Sports Group, een stichting zonder winstoogmerk bedoeld om internationale coachclinics te geven over de gehele wereld.
Doel: De Award voor de MEEST VEELBELOVENDE honkbal- of softbalcoach.
Criteria:
2022 J. Sluijter |
2021 D. Rombley |
2020. S. Kosterink |
2019 S. Adriana |
2018 E. Kingsale |
2017 M. Duursma |
2016 S. de Jong |
2015 K. Roovers |
2014 R. van Doornspeek |
2013 J. Shuster |
2012 EJ. 't Hoen |
2011 I. Rodriguez |
Guus van der Heijden is jarenlang lid geweest van het bondsbestuur van de toenmalige Koninklijke Nederlandse Honkbal Bond en de later met de Nederlandse Amateur Softball Bond gefuseerde huidige KNBSB.
In 1966 vervulde Van der Heijden zijn eerste bestuursfunctie als commissaris. Dat bleef hij tot en met 1970. In de jaren 1971-1972 was hij vice-voorzitter en werd in 1973 de nieuwe voorzitter van de bond. Van der Heijden hanteerde de voorzittershamer tot en met 1986.
Naast deze nationale bestuursfuncties (en het lidmaatschap van vele bestuurscommissies) bekleedde Guus van der Heijden tevens enige internationale posten, zoals in de Europese Honkbal Bond CEB (voorzitter) en de Wereldhonkbalbond IBA (penningmeester). In 1986 behaalde Van der Heijden, met een aantal andere internationale honkbalbestuurders, een triomf toen honkbal een officiële Olympische medaillesport werd.
Van der Heijden is opgenomen in de Eregalerij van het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum.
Doel: De Award wordt uitgereikt aan de meest talentvolle honkbal international onder de 23 jaar van het afgelopen seizoen.
Criteria: wie de beste speler is
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach
|
|
2023 S. Kuijper |
2022 D. Selassa |
2021 J. Rip |
2019. M. Groen |
2018 A. Rifaela |
2017 T. de Blok |
2016 T. de Blok |
2015 B. Cornelisse |
2014 S. van der Meer |
2013 X. Bogaerts |
2012 N. Urbanus |
2011 D. Kemp |
2010 M. Gregorius |
2009 S. Schoop |
2008 P. Walsma |
2007 R. Bernardina |
2006 T. Stuifbergen |
2005 A. Smit |
2004 W. Balentien |
2003 R. van Doornspeek |
2002 B. Engelhardt |
2001 H. Monte |
2000 F. Jongejan |
1999 P. Isenia |
1998 J. Lobbezoo |
1997 P. Beljaards |
1996 R. Cordemans |
1995 G. ten Bosch |
1994 E.J. 't Hoen |
1993 T. Nanne |
1992 R. Balentina |
1991 J. Cranston |
1990 R. Faneyte |
1989 W. Ansjeliena |
1988 G. Kohl |
1987 R. Eenhoorn |
|
Roel de Mon was een werper, die eerst uitkwam voor H.C. Haarlem en later voor S.C. Haarlem en Schoten speelde. Zijn pitching is legendarisch geworden, zeker gezien zijn seizoensresultaten, waarin hij vele malen drie slag gooide. In 1941 gooide hij bijvoorbeeld 233 keer drie slag in 14 wedstrijden! In 1942 kwam hij tot ‘slechts’ 163 strike-outs in 16 duels. Roel de Mon was weer in vorm in 1943 en herstelde zich van zijn ‘matige’ vorige seizoen. Hij vestigde een absoluut record door 235 slagmensen drie slag te geven. In 1949 kwam er nog een hoogtepunt toen hij in het duel tegen het Amsterdamse V.V.G.A. 26 keer drie slag gooide. Roel de Mon is opgenomen in de Eregalerij van het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum.
Doel: De Award wordt uitgereikt aan de beste junior werper (op de award staat werper) in het afgelopen seizoen.
Criteria: wie de beste werper is
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach
1969 R. de Graeve |
1970 C.P. Urbanus |
1971 C. Peitsman |
1972 H. Meijer |
1973 H. Meijer |
1974 A. Beentjes |
1975 R. v.d. Zande |
1976 H. de Vries |
1977 S. Koops |
1978 E. Otter |
1979 T. Benningshof |
1980 M. Loevendie† |
1981 T. Cohen |
1982 H. Koster |
1983 J. Kwakernaak |
1984 R. Schnitker |
1985 A. van der Reep |
1986 M. Reuvers |
1987 T. Schopman |
1988 E. Lommerde |
1989 W. Rommers |
1990 Ch. Ruggeberg |
1991 Ch. Ruggenberg |
1992 P. de Lange |
1993 E. Alexander |
1994 P. Beljaards |
1995 P. Hoetjes |
1996 T. van Limburg |
1997 E. Lindeman |
1998 R. van Doornspeek |
1999 D. Bergman |
2000 A. Smit |
2001 A. Smit |
2002 A. Smit |
2003 J. v.d. Veldt |
2004 K. Heijstek |
2005 K. Heijstek |
2006 K. Miner |
2007 K. Miner |
2008 R. v. Eis |
2009 J. Ploeger |
2010 N. Harteveld |
2011 J. Angela |
2012 T. Kreisel |
2013 M. Harcksen |
2014 M. Rietel |
2015 T. de Blok |
2016 D. Breek |
2017 D. Breek |
2018 S. Robberse |
2021 S. van der Schaaf |
2022 B. Herbold |
2023 M. Cornelissen |
|
Egbert van der Sluis is vele jaren actief geweest op het gebied van opleidingen op softbalgebied en hield zich ook bezig met de recreatiesport.
Van 1981-1983 maakte hij deel uit van het bondsbestuur van de K.N.B.S.B., waarin hij ondermeer schoolsport in zijn pakket had en tevens voorzitter was van de sectie recreatiesport. In 1993-1994 had hij opnieuw zitting in het bondsbestuur en toen was hij verantwoordelijk voor de technische zaken softbal.
In Rayon Het Oosten en later District Oost hield hij zich ook bezig met scheidsrechterszaken. Zo had hij zitting in de scheidsrechterscommissie en was ook zelf actief als scheidsrechter.
Doel: De Award wordt uitgereikt aan de meest talentvolle softbal international onder de 23 jaar van het afgelopen seizoen.
Uitreiking: door mevrouw van der Sluis of door één van de kinderen
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach.
|
|
2023 S. den Duijn |
2022 N. Weis |
2021 L. Hop |
2019 M. van Dalen |
2017 Rhowan Stuart |
2016 M. van Dalen |
2015 S. van Gurp |
2014 J.J. van Aalst |
2013 D. Oosting |
2012 N.Timmermans |
2011 N. Timmermans |
2010 B. Vonk |
2009 V. Anneveld |
2008 C. Versluis |
2007 N. Boekel |
2006 E. Venker |
2005 S. Kosterink |
2004 R. Soumeru |
2003 E. Venker |
2001 K. Kluijskens |
1999 L. v. d. Berg |
1998 S. Baart |
1997 M. Zijlstra |
1996 J. Knol |
1995 P. Beek |
1994 M. Stiemer |
|
|
Riet Vermaat was in de beginjaren vijftig de tweede voorzitter van de Nederlandse Dames Softball Bond met Jules Kammeijer als eerste voorzitter. Zij was als speelster actief als werpster bij de vereniging Gymnasion, waaruit later de vereniging Pinguïns ontstond. Op deze positie kwam zij ook uit voor het Nederlands team.
Doel: De Award wordt uitgereikt aan de beste junior werpster van het afgelopen seizoen.
Criteria: wie de beste jeugd werpster is
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach
|
|
2023 L. Kwakernaak |
2022 E. Ames |
2021 L. Brink |
2019 M. van Eijl |
2018. R. Kramer |
2017 L. Hop |
2016 L. Hop |
2015 I. Andringa |
2014 Q.C. Catsburg |
2013 S. te Vrede |
2012 I. Andringa |
2011 M. Merkx |
2010 E. Voortman |
2009 G. de Weert |
2008 J. v. Aalst |
007 M. Vleugels |
2006 G. de Weert |
2005 V. Anneveld |
2004 N. v. Roode |
2003 D. Bloeming |
2002 L. t. Steege |
2000 K. Scheele |
1999 E. t. Hoope |
1998 R. Soumeru |
1997 E. de Roover |
1996 L. v.d. Berg |
1995 I. v. Berkel |
1994 S. Baart |
1993 J. Knol |
1992 S. Baart |
1991 J. Blom |
1990 P. Smorenburg |
1989 L. Hollander |
1988 I. Kroon |
1987 I. Hollander |
1986 M. Hammink |
1985 A. v. Opzeeland |
1984 D. Oene |
1983 M. Hammink |
1982 L. Rauwerda |
Ron Fraser was de eerste Amerikaanse honkbalcoach van de K.N.H.B. van 1960 tot en met 1962. In 1972 en 1973 keerde hij terug als manager van Oranje. In 1960, 1962 en 1973 leidde Fraser het Nederlands team naar de Europese titel. Ron Fraser is altijd geïnteresseerd gebleven in de Nederlandse verrichtingen en ontwikkelingen en bleef als adviseur op afstand aan de Bond verbonden. Fraser is opgenomen in de Eregalerij van het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum. In de USA was Fraser jarenlang succesvol hoofdcoach van het honkbalteam van de University of Miami, de Hurricanes, met wie hij ook deelnam aan de Haarlemse Honkbal Week. Ron overleed in 2013.
Doel: De Award wordt uitgereikt aan meest veelbelovende jeugdspeler van het afgelopen seizoen.
Criteria: wie de beste jeugdspeler is
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach
|
|
2023 M. Willem |
2022 K. Maduro |
2021 R. Legito |
2018 D. Collins |
2017 D. Selassa |
2016 O. van der Wijst-Severino |
2015 R. Prins |
2014 P. Brands |
2013 M. Draijer |
2012 M. Phillips |
2011 S. van der Meer |
2010 N. Urbanus |
2009 B. Hato |
2008 E. v. Dorp |
2007 M. Pluijmers |
2006 F. v. Stekelenburg |
2005 S. Ensermo |
2004 G. Halman |
2003 S. Hermans |
2002 K. Berkenbosch |
2001 R. Cremer |
2000 R. Cremer |
1999 H. Monte |
1998 V. Rooi |
1997 T. v. Pareren |
1996 S. d. Jong |
1995 P. Beljaards |
1994 M. Duursma |
1993 J. Verbij |
1992 R. Maduro |
1991 E.J. ’t Hoen |
1990 R. Hofer |
1989 R. Milliard |
1988 S. Messemaker |
1987 L. Koehorst |
1986 M. Kant |
1985 R. Faneyte |
1984 R. Eenhoorn |
1983 M. Halderman |
1982 D. Kohl |
1981 G. Kovacs |
1980 P. v. Dalen |
1979 M. v. Hoften |
1978 G. Halderman |
1977 M. Kruijt |
1976 E. de Vries |
1975 H. de Vries |
1974 H. Soepnel |
1973 H. Smits |
1972 L. Halkema |
1971 Ch. Urbanus |
1970 J. de Graaf |
1969 W. Remmerswaal |
1968 J. v. Panhuis |
1967 P.v.d. Ster |
1966 A.S. Beenders |
1965 J. Jonkers |
1964 B. d. Brouwer |
1962 W. v.d. Ster |
1963 H. v.d. Vaart |
|
Bep van Beijmerwerdt was één van de pioniers van het softbal in Nederland en zorgde voor de eerste contacten met het buitenland. Zo kwamen Amerikaanse legerteams uit toenmalig West-Duitsland naar ons land om tegen haar club H.H.C. te spelen. Ook het Nederlands team werd hierdoor in de gelegenheid gesteld tegen buitenlandse teams te spelen.
Van 1952 tot en met 1956 was zij lid van het bondsbestuur van de Nederlandse Dames Softball Bond. Als speelster verdedigde zij regelmatig de Oranje-kleuren en werd bovendien verschillende keren in het Haarlemse team gekozen. Tot haar vertrek naar de Verenigde Staten bleef zij de softbalsport promoten.
Bep van Beijmerwerdt is opgenomen in de Eregalerij van het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum. Ze woont in Amerika. Doel: De Award wordt uitgereikt aan meest veelbelovende aspirant speelster van het afgelopen seizoen.
Procedure: wordt voorgedragen door de bondscoach
|
|
2023 K. Bonora |
2022 S. Drijvers |
2021 J. Kwakernaak |
2019 Y. Beekveldt |
2018 O. Franka |
2017 F. Poot |
2016 M. Weijgertse |
2015 B. Beers |
2014 I. Los |
2013 D. Charles |
2012 K. Jones & N. Brandjes |
2011 D. Oosting |
2010 M. Vleugels |
2009 K. Donkers |
2008 B. Vonk |
2007 N. Timmermans |
2006 C. Versluis |
2005 M. Witteveen |
2004 A. Spel |
2003 N. Boekel |
2002 J. Roodenburg |
2001 S. Kosterink |
2000 M. Fellinger |
1999 L. Hoenderdos |
1998 N. v. Huissteden |
1997 P. Timmermans |
1996 K. Bouma |
1995 S. Gouverneur |
1993 S. v.d. Laan |
1992 C. v.d. Put |
1991 M. Zijstra |
1990 J. Blom |
1989 A. Spoor |
1988 C. Willems |
1987 P. Beek |
1986 C. Geels |
1985 M. Mignani |
1984 A. Mels |
1983 I. v.d. Graaf |
1982 K. v. Nunen |
2022 HS Kinheim |
2021 B.S.C. Almere |
2020. HSV Thamen |
2019. Amsterdam Pirates |
2018 Onze Gezellen |
2016 Blue Birds |
2015 Houten Dragons |
2013 Storks |
|
De ‘Fred van Groningen Schinkel Award’ is de award voor de meest veelbelovende bondsofficial. Het Bondsbestuur heeft de eerstgenoemde Award vernoemt naar Fred van Groningen Schinkel vanwege zijn grote staat van dienst als actief scheidsrechter tussen 1967-2017.
2022 |
Joeri de Jong |
2021 |
Marwin Kleinmoedig |
2020 |
Jeanot van Vliet |
2019 |
Jeffrey Bentsnijder |
2018 |
Daniël Bouman |
2022 |
Arjan de Wever |
2021 |
Dennis Duin en Mariana Prins |
2020 |
Huub Nelissen |
2019 |
Piet Sterk |
2018 |
Linda Steijger |
2022 |
Akio Hirato van HSV Thamen |
2020 |
Rein Eikema van BSV Falcons |
2019 |
Tom Huisman van HCAW Joop van Voorst van HCAW |
2018 |
Martin Evers van HSV Catch |